Het is een wettelijke taak voor gemeenten om een opvanglocatie voor asielzoekers te realiseren. Er is een tekort aan opvangplekken.

Op dit moment is nog niet bekend welke groep in Lisse wordt opgevangen. Ook is niet bekend uit welk land zij afkomstig zijn.

Ja dat kan. Dit gebeurt in andere gemeenten ook steeds vaker. Er komen aparte ruimtes voor elke groep. De ruimtes worden fysiek van elkaar gescheiden. Ook komt er apart toezicht in elke ruimte.

Het COA doet de komende maanden samen met de gemeente een haalbaarheidsonderzoek. Als blijkt dat alles binnen de gestelde eisen en financiën kan worden uitgevoerd, kan de opvanglocatie definitief worden.

Dit hangt af van hoe lang de vergunningsprocedure en de (ver)bouw duurt. Het streven is conform de deadline in de spreidingswet vóór de zomer 2025. Als dat door omstandigheden niet lukt, zo snel mogelijk daarna. 

Het college moet vanuit de spreidingswet duurzame opvang realiseren. Een locatie moet ook financieel rendabel zijn. Bij een duurzame locatie hanteert het COA mede daarom een periode van 10 jaar.

Het COA is verantwoordelijk voor de exploitatie van de locatie en daarmee ook voor de kosten. Alle afspraken worden vastgelegd in een bestuursovereenkomst.

Ja, er is een klankbordgroep. Tijdens de inloopbijeenkomsten op 22 en 23 mei in ‘Lowietje’ kunt u zich hiervoor aanmelden.

Direct-omwonenden worden op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen via onder andere de website, een inloopbijeenkomst of omwonendenbrieven.

Ja. Deze worden vastgelegd in een veiligheidsplan.

Ja. Alle plannen worden voorgelegd aan de hulpdiensten. Ook worden alle procedures samen met hen opgesteld. Dit voor het geval er zich straks een calamiteit voordoet.

Als de opvanglocatie open gaat, worden hiervoor een speciaal mailadres en een telefoonnummer gepubliceerd.

Het COA krijgt regelmatig vragen over asielzoekers en hun leven in de opvang. Benieuwd naar hoe het zit met de asielopvang? De serie ‘Wat is waar over asielopvang?’ biedt een inkijkje in de werking van asielopvang in Nederland.

De spreidingswet verplicht alle gemeenten in Nederland om opvanglocaties voor asielzoekers te realiseren. De gemeente zoekt naar geschikte en beschikbare locaties voor de duurzame opvang van asielzoekers. De mogelijke opvanglocaties worden voorgelegd aan het COA om haalbaarheid te onderzoeken.

Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) zorgt voor de opvang van asielzoekers in Nederland tijdens de asielprocedure. Het COA biedt onderdak, begeleiding en zorg aan asielzoekers tijdens hun verblijf in Nederland, vanaf het moment dat zij zich melden bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) tot aan het moment dat zij een definitieve verblijfsstatus hebben gekregen of moeten terugkeren naar hun land van herkomst. Het COA zorgt voor opvanglocaties door heel Nederland, zoals asielzoekerscentra (azc's, minimaal 250 plekken), satellietlocaties (minimaal 100 plekken) en kleinschalige opvanglocaties (onder de 100 plekken). Het COA biedt asielzoekers ook voorzieningen zoals maaltijden, medische zorg, juridische ondersteuning en activiteiten gericht op taalverwerving en integratie.

De Rijksoverheid is verantwoordelijk voor het asielbeleid en het toezicht op de uitvoering daarvan. Dit betekent dat de Rijksoverheid onder andere bepaalt wie er wel en niet in aanmerking komen voor asiel en hoe de asielprocedure verloopt. Lees meer over de aanpak van de Rijksoverheid 

Met elkaar zorgen voor voldoende opvang van asielzoekers met een evenwichtigere verdeling over het land. Dat is de kern van de spreidingswet. In de wet staat vast dat gemeenten medeverantwoordelijk zijn, naast het Rijk, voor de internationale Europeesrechtelijke verplichting om opvang te bieden aan asielzoekers. Uitgegaan wordt van samenwerking tussen gemeenten, een eerlijke en evenwichtige spreiding over het land, zoveel mogelijk vrijwillig ter beschikking stellen van opvangplaatsen en het voorkomen van crisisnoodopvang. Het creëren van een wettelijke taak voor gemeenten is onderdeel van een breed pakket aan maatregelen om uit de opvangcrisis te komen en te blijven. Lees meer op de website van de Rijksoverheid.

De wet over spreiding van opvang voor asielzoekers is begin februari 2024 in werking getreden. De Tweede en Eerste kamer gingen akkoord met het wetsvoorstel.

Tijdens de asielprocedure vangt het COA asielzoekers op in verschillende soorten opvanglocaties. De meeste asielzoekers gaan in Nederland eerst naar Ter Apel. Lees meer op de website van het COA.

• Ontheemden: mensen die hun eigen land ontvluchten vanwege vervolging, oorlog of geweld, en die bescherming zoeken in een ander land.
• Asielzoekers: mensen die hun eigen land ontvluchten en asiel aanvragen in een ander land. Ze moeten aantonen dat ze vluchten voor vervolging of gevaar en in aanmerking komen voor bescherming onder internationaal recht. Asielzoekers worden tijdens de behandeling van hun asielaanvraag opgevangen in asielzoekerscentra (azc’s).
• AMV: alleenstaande minderjarige vreemdeling: is bij aankomst in Nederland jonger dan 18 jaar (minderjarig), komt van buiten de Europese Unie (EU), is naar Nederland gekomen zonder ouder(s) of een andere persoon die het gezag over de jongere heeft
• Statushouders: mensen die een asielverzoek hebben ingediend en een verblijfsvergunning hebben gekregen (‘verblijfsstatus’). Vanaf dat moment hebben ze ook recht op een woning in Nederland
• Noodopvang: tijdelijke opvang voor asielzoekers, die vaak net zijn aangekomen in Nederland, en wachten op verdere verwerking van hun asielaanvraag. Het COA heeft op dit moment te weinig plekken. Om toch iedereen die in Nederland asiel aanvraagt op te kunnen vangen, zijn extra opvanglocaties nodig; de tijdelijke noodopvang door gemeenten
• Crisisnoodopvang: een vorm van opvang die bedoeld is voor mensen die op korte termijn en acuut een veilige plek nodig hebben omdat ze zich in een crisissituatie bevinden. Officieel is dit voor de duur van 72 uur
• Asielzoekerscentra: dit zijn speciale opvangcentra voor asielzoekers, waar ze kunnen verblijven terwijl hun asielverzoek wordt verwerkt